UWAGA: TO STRONA ARCHIWALNA! Zawiera dokumenty programowe obowiązujące do roku szkolnego 2016/17 w Akademiach Dobrej Edukacji prowadzonych przez Stowarzyszenie "Dobra Edukacja". Wymagania przedmiotowe dotyczą jeszcze niektórych klas w latach 2017-2022 - zgodnie z opisem na stronie Instytutu Dobrej Edukacji. Wszelkich aktualnych informacji dotyczących Instytutu prosimy szukać na jego aktualnej stronie.

Założenia Dobrej Edukacji

– załącznik do Statutów Akademii Dobrej Edukacji prowadzonych przez Stowarzyszenie Dobra Edukacja

Wpis dotyczy Programu Dobrej Edukacji obowiązującego do roku szkolnego 2016/17.

Aktualizacja: LIPIEC 2016




Oferta Stowarzyszenia Dobra Edukacja – założenia ogólne


Stowarzyszenie Dobra Edukacja prowadzi szkoły, które proponują nowatorskie rozwiązania organizacyjno-programowe. Są pomyślane jako laboratoria szkoły przyszłości, pozwalające każdemu uczniowi uczyć się we własnym tempie i jednocześnie robić maksymalne postępy, zgodnie z jego zainteresowaniami i podstawą programową.

Oferta Akademii Dobrej Edukacji adresowana jest do wszystkich uczniów, w tym także tych, którzy mogą źle się czuć w tradycyjnym systemie. Akademia jest w stanie dobrze zadbać o uczniów o różnych szczególnych uzdolnieniach i zainteresowaniach, które pozwala pogłębiać dowolnie szybko, w razie potrzeby organizując im wsparcie ze świata nauki. Obejmuje również wyjątkową troską uczniów z niepełnosprawnościami i przewlekle chorych, pomagając im godzić leczenie lub rehabilitację z nauką.

Szkoły prowadzone przez Stowarzyszenie Dobra Edukacja mają patronów będących konkretnymi osobami, stanowiącymi – powiązany z miejscem edukacji – wzór do naśladowania.

Akademia Dobrej Edukacji koncentruje się na rozwoju uczniowskich pasji i zainteresowań. Przestrzeń szkolna umożliwia uczniom atrakcyjne i ciekawe spędzanie czasu. Składa się z miejsc dostosowanych do różnego rodzaju aktywności, miejsc do organizowania współpracy, zajmowanych przez nauczycieli razem z uczniami w sposób możliwie najbardziej dowolny i otwarty. Ważną rolę odgrywa miejsce do wspólnego swobodnego spędzania czasu i jedzenia posiłków.


Struktura Programu Dobrej Edukacji


Program Dobrej Edukacji realizowany w Akademiach Dobrej Edukacji jest przygotowywany i aktualizowany przez Instytut Dobrej Edukacji w wyniku współpracy nauczycieli szkół realizujących Program Dobrej Edukacji, na podstawie niniejszych Założeń i odpowiednich rozporządzeń.

Program Dobrej Edukacji to jeden program szkolny obejmujący w sposób zblokowany i całościowo oceniany wszystkie dziedziny i etapy edukacyjne, który ma opisaną dalej strukturę:

Część A. Program wychowawczy i profilaktyczny, obejmujący treści i działania o takim charakterze, w tym opis sposobu pracy szkoły, mającego na celu kształtowanie samodzielności i odpowiedzialności uczniów z uwzględnieniem i poszanowaniem świata wartości rodziców.

Część B. Szkolny zestaw programów nauczania, na który składa się sześć bloków programowych, określających wymagania konieczne do osiągnięcia przez każdego ucznia w kolejnych latach nauki w sposób zgodny z podstawą programową.


Cele edukacyjne


Celem Programu Dobrej Edukacji jest wykształcenie człowieka dobrze przygotowanego do życia, do ciągłego kształcenia się i do wykonywania pracy, która będzie dla niego źródłem poczucia sukcesu i satysfakcji. Aby przygotować do tego uczniów na każdym etapie edukacyjnym, ważnym czynnikiem jest tu odpowiednia motywacja kształtowana przy pomocy nauczycieli i mentora.

Program Dobrej Edukacji zawiera sześć programowych bloków obejmujących wymagania ogólne wszystkich przedmiotów znajdujących się w podstawie programowej kształcenia ogólnego. Nazwy i cele poszczególnych bloków programowych przedstawiono poniżej:

ZDROWI. Przygotowanie do dbałości o siebie i innych

Dbamy o siebie i innych. Zapewniamy opiekę mentorską, pomoc psychologiczno-pedagogiczną oraz spełniamy wymagania ogólne podstawy programowej wczesnej edukacji oraz wychowania fizycznego i wychowania do życia w rodzinie dla szkoły podstawowej, gimnazjum i liceum.

PIĘKNI. Przygotowanie do uczestnictwa w kulturze

Pięknie mówimy, piszemy, tworzymy… Spełniamy wymagania ogólne podstawy programowej języka polskiego, muzyki i plastyki dla szkoły podstawowej i gimnazjum, języka polskiego i wiedzy o kulturze dla liceum oraz zajęć artystycznych dla gimnazjum i liceum.

POLIGLOCI. Posługiwanie się językami obcymi

Korzystamy z dorobku wielu kultur, szanujemy różnorodność. Spełniamy wymagania ogólne podstawy programowej dotyczące języków obcych nowożytnych dla szkoły podstawowej, gimnazjum i liceum. Obowiązkowo podwyższamy poziom znajomości języka angielskiego.

BOGACI. Rozumienie rzeczywistości społecznej

Jesteśmy bogaci naszym dziedzictwem, umiemy być przedsiębiorczy. Spełniamy wymagania ogólne podstawy programowej historii i społeczeństwa dla szkoły podstawowej i liceum, historii, geografii i wiedzy o społeczeństwie dla gimnazjum i liceum oraz podstaw przedsiębiorczości i ekonomii w praktyce dla liceum.

ROZUMNI. Rozumienie rzeczywistości przyrodniczej

Obserwujemy i doświadczamy. Spełniamy wymagania ogólne podstawy programowej przyrody dla szkoły podstawowej i liceum oraz biologii, chemii, fizyki i edukacji dla bezpieczeństwa dla gimnazjum i liceum.

LOGICZNI. Posługiwanie się językiem matematyki i informatyki

Logicznie myślimy. Spełniamy wymagania ogólne podstawy programowej matematyki i zajęć komputerowych dla szkoły podstawowej, zajęć technicznych dla szkoły podstawowej i gimnazjum oraz matematyki i informatyki dla gimnazjum i liceum.


Jakie możliwości mają uczniowie?


Akademia Dobrej Edukacji dostosowuje organizację nauki oraz metody wychowawcze do indywidualnych potrzeb uczniów. Jest otwarta na potrzeby wszystkich uczniów, w tym także:
1) szczególnie uzdolnionych,
2) mających w określonej dziedzinie dużą ponadprogramową wiedzę,
3) wymagających istotnie poszerzonej lub przyspieszonej realizacji programu jakiegoś przedmiotu czy grupy przedmiotów,
4) z trudnościami w uczeniu się,
5) z chorobami przewlekłymi,
6) z niepełnosprawnościami.

Każdy uczeń posiada mentora, który pomaga jemu i jego rodzicom przygotować – zgodne z jego potrzebami – poszerzenie i dostosowanie obowiązującego w szkole programu, czyli zaplanować jego Indywidualną Drogę Edukacyjnego Rozwoju. Każdy uczeń ma swoją Indywidualną Drogę Edukacyjnego Rozwoju, będącą odpowiednim dostosowaniem lub poszerzeniem realizowanego w Akademiach Dobrej Edukacji Programu Dobrej Edukacji.

Obowiązkowe zajęcia edukacyjne mają formę konsultacji, wyjść, wycieczek, dni tematycznych. Plan konsultacji i zajęć proponowanych przez szkołę konkretnemu uczniowi jest ustalany na cotygodniowych spotkaniach ucznia z jego mentorem. Uczeń na spotkaniu z mentorem wybiera korzystanie z konsultacji w łącznym wymiarze przynajmniej:
– 24 godzin tygodniowo na I etapie edukacyjnym;
– 28 godzin tygodniowo na II etapie edukacyjnym;
– 32 godzin tygodniowo na III i IV etapie edukacyjnym.

Uczeń realizujący obowiązek szkolny poza szkołą może korzystać z konsultacji na odległość. Korzystanie z konsultacji na odległość może polegać na przekazywaniu przez Internet materiałów edukacyjnych do pracy indywidualnej lub grupowej, a także na rozmowie z nauczycielem lub kontakcie z grupą uczniów przy wykorzystaniu narzędzi do porozumiewania się na odległość.

Tempo i sposób nauki ucznia są uzgodnione z nauczycielami i rodzicami. Uczniowie każdego tygodnia korzystają z konsultacji bezpośrednich i internetowych, sukcesywnie zaliczają poszczególne partie materiału. Obowiązujące ich treści programowe mogą poszerzać indywidualnie oraz w grupach zainteresowań i pogłębiać w dowolny sposób. Mogą także uczestniczyć w warsztatach, projektach, zajęciach dodatkowych, wyjściach i wycieczkach organizowanych przez szkołę.

Uczniowie są zapisywani do poszczególnych klas, uczą się jednak w grupach zróżnicowanych wiekowo, tworzonych zależnie od predyspozycji i zainteresowań, a także zdobywają wiedzę indywidualnie lub na odległość. Program edukacyjny zostaje dostosowany do osobistych potrzeb i uzdolnień każdego ucznia.

Naukę języka angielskiego dostosowuje się do faktycznego, zdiagnozowanego poziomu zaawansowania danego ucznia. Jest także wkomponowana w różne rodzaje zajęć edukacyjnych. Akademia Dobrej Edukacji oferuje oprócz tego, w sposób poszerzony i odpowiedni do poziomu uczniowskiego zaawansowania, inne języki obce.

Ważnym celem jest kształtowanie u wszystkich uczniów, niezależnie od ich indywidualnego poziomu sprawności, niezbędnych dla ich zdrowia nawyków aktywności ruchowej. Szkoła proponuje różne rodzaje aktywności fizycznej, zależnie od zainteresowań oraz predyspozycji uczniów i nauczycieli, także w grupach zróżnicowanych wiekowo oraz korzystając z terenów i obiektów sportowych poza szkołą.

Uczniowie są odpowiedzialni za swoje postępy. Mają prawo do zadawania wszelkich pytań swoim nauczycielom i otrzymywania od nich pomocy. Korzystają z Internetu, za pomocą którego komunikują się ze swoimi nauczycielami i otrzymują zadania, a także mają dostęp do rekomendowanych przez nich treści edukacyjnych. Poza obowiązkiem spełnienia podstawowych wymagań programowych, każdy uczeń ma na swojej Indywidualnej Drodze Edukacyjnego Rozwoju określone własne cele. Uczeń ma prawo dowolnie wybrać rodzaj swojej aktywności i samodzielnie planować swoją pracę.

Rok szkolny jest podzielony na trymestry. Jeśli uczeń zdradza jakieś szczególne predyspozycje czy zainteresowania, może w każdym kolejnym trymestrze otrzymać od szkoły dodatkowe wsparcie i pomoc związaną z ich rozwojem. Jeśli z kolei postępy ucznia są niewystarczające, rodzice i nauczyciele mogą zobligować ucznia do korzystania z odpowiednio dla niego dobranego rodzaju pomocy psychologiczno-pedagogicznej.


Jakie wsparcie otrzymują, za co odpowiadają i o czym decydują rodzice?


Uczniowie są przyjmowani na podstawie wniosku rodziców. Szkoły pracują bez systemu klasowo-lekcyjnego i tradycyjnego bieżącego oceniania przy pomocy stopni. Rodzice uczniów, przed podjęciem decyzji o zapisaniu swojego dziecka do szkoły, zapoznają się szczegółowo z wymaganiami szkolnymi oraz z przyjętym sposobem organizacji pracy.

Program Dobrej Edukacji może być realizowany w systemie ramowym, a także poprzez realizowanie obowiązku szkolnego poza szkołą. Jeśli rodzice wybiorą tę drugą możliwość również mogą liczyć na pomoc wykwalifikowanych nauczycieli lub samodzielnie opracowywać ze swoimi dziećmi niektóre treści. Od decyzji rodziców zależy, czy uczniowie uczestniczą w zajęciach edukacyjnych szkoły każdego tygodnia, czy też głównie samodzielnie organizują naukę swojego dziecka w domu, czy też robią to przy pomocy nauczycieli udzielanej na odległość.

Jeśli rodzice – z powodu odległości siedziby szkoły od miejsca zamieszkania, stanu zdrowia dziecka lub z innych względów – chcą głównie współpracować na odległość, zalecany jest przynajmniej tygodniowy pobyt ucznia w pobliżu szkoły cztery razy w roku, aby mógł on kontaktować się w tym czasie bezpośrednio z nauczycielami. Najlepiej jest, jeśli odbywa się to na przełomie sierpnia i września, listopada i grudnia, lutego i marca oraz maja i czerwca lub w innym uzgodnionym wcześniej czasie, a także obowiązkowo w terminach egzaminów, które obejmują ucznia w danym roku.

Rodzice pozostają w bieżącym kontakcie bezpośrednim i elektronicznym z nauczycielami oraz otrzymują trymestralne informacje opisowe i szereg informacji ustnych o postępach i zachowaniu swoich dzieci podczas rozmów trymestralnych. Mają prawo do wglądu do wszelkiej dokumentacji dotyczącej edukacji i oceniania ich dzieci, w siedzibie szkoły, w obecności dyrektora lub upoważnionego pracownika. Biorą też udział podczas rozmów trymestralnych w dyskusji o aktualizowaniu Indywidualnej Drogi Edukacyjnego Rozwoju lub Indywidualnego Programu Edukacyjno-Terapeutycznego (sporządzanego w wypadku ucznia z orzeczeniem o potrzebie kształcenia specjalnego) swojego dziecka.


Jakie możliwości i obowiązki mają nauczyciele?


Nauczyciele prowadzą konsultacje i są dostępni dla poszczególnych uczniów w ustalonych godzinach w siedzibie szkoły oraz przez Internet. Organizują też zajęcia rozwijające zainteresowania uczniów w innych miejscach.

Program Dobrej Edukacji dzieli wymagania podstawy programowej na mniejsze porcje nazwane pigułkami wymagań. Przewidziane podstawą programową kształcenia ogólnego wymagania z każdej dziedziny edukacyjnej na każdy etap edukacyjny są podzielone na najwyżej 9 pigułek wymagań, koniecznych do opanowania przez każdego ucznia.

Pigułki wymagań zawierają zakres wiadomości i umiejętności z konkretnych dziedzin edukacyjnych występujących w podstawie programowej, do których opanowania uczeń powinien dążyć w czasie jednego trymestru. Uczniowie, oprócz rozwijania swojej wiedzy merytorycznej, kształtują również umiejętności, które będą im potrzebne niezależne od tego, czy są zainteresowani danym przedmiotem czy nie. Dlatego też obok oceny wiadomości z danej dziedziny, monitorowany jest rozwój umiejętności przewidzianych podstawą programową, takich jak na przykład logiczne i krytyczne myślenie czy praca w grupie.

Jedną z metod wykorzystywanych w pracy Akademii jest metoda projektów, a jej ważny cel to uczenie współpracy. Również nauczyciele współpracują ze sobą i proponują uczniom działania projektowe łączące wiedzę z różnych dziedzin.

Cele i wymagania są ustalane indywidualnie. Od każdego ucznia oczekiwany jest istotny postęp, ale bez mierzenia i wskazywania efektów jego pracy na tle grupy. Nawet jeśli grupa uczniów wspólnie pracuje nad rozwiązaniem jakiegoś problemu, możliwe i wskazane jest przydzielanie poszczególnym uczniom innych zadań – o różnym poziomie skomplikowania, dotyczących różnych tematów, zgodnych z ich zainteresowaniami, możliwościami i umiejętnościami.

Na początku roku szkolnego uczeń i jego rodzice otrzymują informacje dotyczące zawartości pigułek wymagań z każdej dziedziny edukacyjnej obowiązujących ucznia w kolejnych trymestrach danego roku. Wcześniejsze niż planowane poznanie poszczególnych pigułek umożliwia rozpoczęcie nauki zawartości następnych lub dowolnego poszerzania wiedzy z danej dziedziny albo też skoncentrowana się na innych, bardziej interesujących ucznia dziedzinach wiedzy. Uczniowie, zgłębiając konkretną pigułkę wymagań, mają także informacje o zawartości kolejnych.

Praca edukacyjna zakłada zaangażowanie uczniów w osiąganie wytyczonych celów edukacyjnych. Pomoc nauczycieli w osiąganiu tych celów odbywa się przez system konsultacji i innych działań dodatkowych.

Konsultacje zakładają obecność i gotowość nauczyciela do udzielania uczniom pomocy w nauce w danym momencie i odpowiadania na ich pytania.

Konsultacje mogą być:
1) bezpośrednie (polegające na spotkaniu nauczyciela z uczniami w ustalonym miejscu i czasie) lub internetowe (obejmujące kontakt nauczyciela z uczniami w określonym czasie przez Internet);
2) indywidualne (gdy udzielana pomoc nauczyciela dotyczy potrzeb jednego, konkretnego ucznia) lub grupowe (gdy pewna liczba uczniów jest zainteresowana danym tematem);
3) podstawowe (gdy dotyczą wymagań programowych z zakresu podstawowego, obowiązujących wszystkich uczniów) lub rozszerzające (gdy dotyczą wymagań zgodnych z potrzebami i zainteresowaniami konkretnego ucznia lub grupy uczniów, wykraczającymi poza zakres podstawowy).

Oferta rozszerzająca podstawowe cele programowe stanowi element Indywidualnej Drogi Edukacyjnego Rozwoju ucznia. Może – zależnie od zdefiniowanych potrzeb ucznia – polegać na rozwijaniu konkretnych zainteresowań, zdolności, umiejętności lub realizowaniu programu konkretnej dziedziny edukacyjnej w sposób istotnie poszerzony, a także mieć charakter zajęć dydaktyczno-wyrównawczych, terapii pedagogicznej, rewalidacji, socjoterapii, innych zajęć specjalistycznych.

Działania dodatkowe mają na celu rozwój uczniowskich pasji i zainteresowań. Mogą być organizowane w formie zajęć tematycznych o osobnych programach, prowadzonych w bezpośrednim kontakcie z nauczycielem lub poprzez Internet; warsztatów; projektów; a także w formie edukacyjnych wyjść i wycieczek, mających na celu obserwację naturalnego środowiska, korzystanie z obiektów kulturalnych czy sportowych, uczelni wyższych, zapoznawanie się z działaniem instytucji publicznych i innych podmiotów życia społecznego czy gospodarczego.

Nauczyciele mają obowiązek:
– uczestniczyć w przygotowaniu części programu szkolnego – sformułowanego zgodnie z podstawą programową ze swojej dziedziny – i podzieleniu jej na pigułki wymagań,
– każdego tygodnia (w ciągu roku szkolnego) przekazywać swoim uczniom – w uzgodnionym z nimi tempie – materiały i zadania edukacyjne oraz odpowiadać na każdą elektroniczną wiadomość uczniów, rodziców i innych nauczycieli,
– w każdym tygodniu prowadzić dla każdego swojego ucznia konsultacje w siedzibie szkoły oraz przez Internet,
– proponować zajęcia rozwijające zainteresowania uczniów.

Liczba godzin przydzielonych poszczególnym nauczycielom jest zależna od liczby oraz zainteresowań uczniów, za których rozwój edukacyjny odpowiadają.

Codziennie, zgodnie z ustalonym planem, nauczyciele prowadzą konsultacje bezpośrednie w siedzibie szkoły. Każdy nauczyciel ma wyznaczone godziny, w których jest dostępny dla ustalonej grupy uczniów. Każdego dnia dostępna jest też oferta różnego rodzaju działań rozszerzających program. Zgodnie ze szkolnym harmonogramem Akademia Dobrej Edukacji także proponuje rozmaite inne edukacyjne działania, jak np. dni tematyczne, wyjścia i wycieczki.

Każdy nauczyciel przed początkiem roku szkolnego zgłasza pomysły na działania rozszerzające podstawowy program – bezpośrednie i internetowe, a także projektowe, które są podejmowane, jeśli znajdzie się odpowiednia grupa zainteresowanych uczniów. Pomysły na różne dodatkowe aktywności mogą zgłaszać również uczniowie i ich rodzice. Jeśli pojawią się odpowiednie grupy chętnych, szkoła stara się dane zajęcia rozpocząć od kolejnego trymestru lub roku.


Czas pracy każdego dnia i tygodnia


Każdy uczeń podczas godzin pracy szkoły ma do dyspozycji wybór kilku rodzajów aktywności przebiegających pod opieką specjalistów (nauczycieli wspomagających, psychologów, terapeutów) i nauczycieli, prowadzących konsultacje grupowe bezpośrednie lub konsultacje indywidualne. Obowiązkowo powinien brać udział każdego tygodnia w spotkaniach ze swoim mentorem oraz w wybranych przez siebie z mentorem konsultacjach.

Obecność w siedzibie Akademii w określonych porach daje uczniom i nauczycielom możliwość wspólnego spożywania posiłków. Mogą być one przyniesione z domu lub zamawiane przez szkołę.

Plan szkolnego dnia (uwzględniający poszczególne rodzaje aktywności i przerwy na posiłki o stałych porach) dotyczy organizacji większości czasu pracy szkoły, oprócz niektórych dni (jest ich około 20%, przeciętnie jeden dzień w tygodniu), kiedy przewidziane są edukacyjne wyjścia lub wycieczki.


Zasady organizacji pracy


1. Otwarta szkolna przestrzeń

Szkolną powierzchnię do nauki stanowi przestrzeń z wieloma miejscami do rozmaitej aktywności – do rozwoju różnego rodzaju zainteresowań.

2. Autentyczna współpraca

W pracy Akademii dominują zróżnicowane wiekowo grupy uczniów reprezentujących zbliżony poziom rozwoju w danej dziedzinie i dzielących zainteresowanie tematem – uczniowie są grupowani ze względu na ich potrzeby, predyspozycje, zainteresowania i zaawansowanie.

3. Wyjście ze szkoły

Zadania programowe można realizować w wielu różnych miejscach, poza budynkiem szkoły, także na wyższych uczelniach, w placówkach kultury, sportu, nauki, podczas obserwacji przyrodniczych w terenie czy zwiedzania zabytków.

4. Naturalne środowisko technologii

W Akademii środowisko internetowe traktowane jest tak naturalnie, jak inne media edukacyjne. Nauczyciel swobodnie używa technologii do osiągania podstawowych programowych celów, udostępniania uczniom treści edukacyjnych, przekazywania zadań, przesyłania wskazówek, dostarczania bieżącej informacji zwrotnej dotyczącej ich postępów, komunikowania się z ich rodzicami. Uczniowie w ten sam sposób kontaktują się z nauczycielami i innymi uczniami.

5. Indywidualne Drogi Edukacyjnego Rozwoju

Uczniowie Akademii mają obowiązek zaplanować, że co trymestr zrobią pewien postęp w każdym bloku programowym. Planowane to poprzedzone jest diagnozą poziomu zaawansowania i zainteresowań z konkretnych dziedzin edukacyjnych. Uczniowski plan może ulegać modyfikacji co trymestr – jest to uzależnione od aktywności ucznia i oceny poczynionego postępu.

Uczniowie są zapisywani do poszczególnych klas, jednak organizowane dla nich zajęcia mogą łączyć uczniów z różnych klas, zależnie od ich poziomu zaawansowania, zainteresowań i uzdolnień. Podstawową jednostką organizacyjną jest grupa etapowa, w skład której wchodzą uczniowie uczący się na jednym etapie edukacyjnym. Możliwe jest proponowanie niektórych zajęć w grupach międzyetapowych, zawansowania, zainteresowania.

Uczeń wybiera sobie formy aktywności, planuje je co tydzień na tydzień. Uczniowie z danej grupy etapowej najczęściej mają do dyspozycji w tym samym czasie możliwość korzystania z pomocy dwóch nauczycieli i specjalistów. Na etapie wczesnej edukacji część godzin może być realizowana z nauczycielami przedmiotowymi lub specjalistami zajmującymi się na przykład rewalidacją, pracującymi równolegle z nauczycielami wczesnej edukacji.

Zajęcia w blokach programowych, na drugim, trzecim i czwartym etapie edukacyjnym (klasy IV-VI szkoły podstawowej, gimnazjum i liceum) powierzane są nauczycielom mającym kwalifikacje do prowadzenia obowiązkowych zajęć edukacyjnych wchodzących w skład poszczególnych bloków na danym etapie edukacyjnym. Uczeń w każdym bloku korzysta z pomocy kilku współpracujących ze sobą nauczycieli, proponujących mu różne formy aktywności.

Uczeń każdego tygodnia zajęć szkolnych powinien zaplanować swoją aktywność w każdym bloku programowym. Może to być również aktywność projektowa, międzyblokowa. Tygodniowo jest też oferowana uczniowi możliwość uczestniczenia w konsultacjach służących poszerzeniu wiedzy z każdego bloku.

Uczeń klas IV-VI powinien, poza uczestniczeniem w konsultacjach z każdego bloku przeznaczonych dla wszystkich uczniów, wybrać dodatkowo przynajmniej 2 godziny tygodniowo aktywności związanej z wybranym przez niego jednym blokiem.

Uczeń gimnazjum, poza uczestniczeniem w konsultacjach z każdego bloku przeznaczonych dla wszystkich uczniów, wybiera dodatkowo po przynajmniej 2 godziny tygodniowo aktywności związanej z wybranymi przez niego dwoma blokami.

Uczeń liceum uczestniczy w konsultacjach z każdego bloku na poziomie podstawowym lub rozszerzonym (spełnia poszerzone wymagania programowe z przynajmniej dwóch przedmiotów) oraz wybiera dodatkowo przynajmniej 4 godziny tygodniowo aktywności związanej z wybranym przez niego jednym blokiem.


Projekty edukacyjne


Uczniowie realizują projekty edukacyjne, rozumiane jako zespołowe (3-5-osobowe), planowe działanie uczniów, mające na celu rozwiązanie konkretnego problemu, z zastosowaniem różnorodnych metod. Zakres tematyczny projektu edukacyjnego może dotyczyć wybranych treści nauczania określonych w podstawie programowej kształcenia ogólnego lub wykraczać poza te treści.

Zespoły nauczycieli każdego bloku programowego proponują uczniom do wyboru tematy projektów. Wymagania z przedmiotów uzupełniających można w całości spełniać metodą projektów. Tematy projektów również mogą być proponowane przez grupy uczniów i być międzyblokowe. Grupy projektowe mogą być też międzyetapowe, czyli łączyć uczniów gimnazjum, liceum, szkoły podstawowej o zbliżonych zainteresowaniach.

Zakłada się, że uczniowie gimnazjum i liceum obowiązkowo realizują rocznie jeden zespołowy projekt, ich zaangażowanie we wspólną pracę znajduje swoje odzwierciedlenie w ocenie ich zachowania.

Na kolejnych rozmowach trymestralnych uczeń relacjonuje, jaki temat projektu wybrał i dlaczego, relacjonuje swoje postępy i rezultaty projektu. Najpóźniej przed podsumowaniem trzeciego trymestru powinna się odbyć publiczna prezentacja projektu w formie preferowanej przez zespół projektowy i zależnej od tematyki oraz specyfiki projektu.


Ocenianie bieżące


Uczniowie, realizując Program Dobrej Edukacji, planują swój rozwój w sześciu obszarach. Wymagania wymienione w podstawie programowej kształcenia ogólnego przypisane są do sześciu bloków programowych. Za konieczne uznane są wymagania ogólne przedmiotów obowiązkowych z podstawy programowej. Elementy dziedzin mające charakter fakultatywny lub rozszerzony są wybierane przez ucznia. Tempo przyrostu wiedzy i umiejętności może być wolniejsze lub szybsze.

Na II, III i IV etapie edukacyjnym każdy uczeń musi wybrać jakąś – interesującą dla siebie – dziedzinę, którą będzie zgłębiał na poziomie rozszerzonym – mieć swoją Indywidualną Drogę Edukacyjnego Rozwoju, wykraczającą poza zagadnienia podstawowe. Przedmioty spoza kręgu zainteresowań ucznia mogą odgrywać rolę wspierającą, kształtować umiejętności, które będą mu potrzebne. Uczniowie dostają od nauczycieli zadania odpowiadające wybranemu poziomowi trudności.

Ocenianie bieżące polega na udzielaniu bieżącej informacji zwrotnej o postępach w spełnianiu wymagań edukacyjnych, otrzymywanej przez ucznia o swojej pracy od nauczyciela, mającej na celu motywowanie uczniów do osiągania poszerzonych celów.

Bieżąca informacja zwrotna o postępach w nauce oraz jakości wykonania proponowanych zadań ma na celu wspieranie i motywowanie ucznia do spełniania wymagań obowiązkowych oraz zachęcenie go do dalszego rozwoju – zgłębiania tematu i wybierania szerszego programu niż pierwotnie planowany, poszukiwania przy wsparciu nauczycieli bardziej zaawansowanych wyzwań.

Cele i wymagania są ustalane indywidualnie. Od każdego ucznia oczekiwany jest istotny postęp, ale bez mierzenia i wskazywania efektów jego pracy na tle grupy, bez oceniania przez porównywanie z innymi. Osiąganie celów obejmuje grupową, wspólną pracę nad problemami i jednoczesne rozwiązywanie zadań, przyznawanych indywidualnie każdemu uczniowi.

Nauczyciele – zależnie od specyfiki swojej dziedziny edukacyjnej – proponują uczniom różnorodne formy aktywności, jak realizowanie projektów, przygotowywanie prezentacji, zadania do wykonania, prace do napisania, tematy do zreferowania, także proponują ustne, pisemne lub praktyczne sprawdziany podsumowujące poszczególne trymestry. Każda wykonana przez ucznia praca powinna znaleźć odzwierciedlenie w ustnej lub pisemnej opisowej informacji zwrotnej, zwracającej uwagę na istotne cechy wykonanej pracy.

Uczeń ma prawo i możliwość współpracować jednocześnie z kilkoma nauczycielami tego samego przedmiotu czy bloku. Zespoły nauczycieli poszczególnych bloków, jeśli zawierają więcej niż jednego nauczyciela któregoś przedmiotu, ustalają, wobec których uczniów, który z nich pełni rolę wiodącą, jeśli chodzi o ocenianie postępów z tego przedmiotu.

Formy bieżącego oceniania i testowania uczniów, podobnie jak metody pracy na zajęciach, są uzależnione od przedmiotu oraz indywidualnie dostosowywane do oczekiwań i potrzeb poszczególnych uczniów. Dobre efekty w proponowanej formule pracy mogą dawać:
– pytania otwarte, umożliwiające udzielanie własnych odpowiedzi;
– formułowanie zagadnień problemowych wymagających wyjaśnienia zjawisk;
– zadania badawcze;
– zadania praktyczne, w czasie których uczeń wykonuje polecenia, a jednocześnie ma szansę na poprawę błędów, dzięki czemu wykorzystuje poznaną wiedzę w praktyce;
– zadania sprawdzające umiejętności poprawnego rozumowania, analizowania, wyciągania wniosków – ustne, pisemne i internetowe;
– prezentacje multimedialne (projektowe);
– gry edukacyjne (np. pytanie – odpowiedź, na punkty);
– obserwacja postępów ucznia w trakcie samodzielnego wykonywania prac, analiza toku jego myślenia, przekazanie informacji zwrotnej;
– rozwiązywanie kart pracy, a następnie indywidualne omówienie z uczniem efektów jego działania, niezwykle ważne jest przy tym indywidualne podejście, bez porównywania z innymi uczniami, wskazanie dobrych stron pracy ucznia, docenienie tego, co udało się osiągnąć, omówienie rzeczy, nad którymi należy popracować, wyjaśnienie dlaczego jest to konieczne i podpowiedź, jak osiągnąć sukces;
– testy o zróżnicowanej budowie, quizy oraz dłuższe prace i projekty samodzielnie lub wspólnie wykonywane przez uczniów (na wyższych poziomach);
– na etapie wczesnej edukacji testowanie w sytuacjach naturalnych (np. w zabawie).

Przy różnych formach sprawdzania osiągnięć mogą stosowane być oceny punktowe lub procentowe, jednakże preferowana jest krytyczna analiza (wskazanie pozytywów i negatywów, kierunków doskonalenia).


Ocenianie śródroczne


Rok szkolny podzielony jest na trymestry. Ocena śródroczna w postaci trymestralnej informacji opisowej o postępach i zachowaniu ucznia jest sporządzana jako efekt współpracy wszystkich nauczycieli i specjalistów pracujących z uczniem – zostaje zebrana opisowo trzy razy w roku przez jego mentora.

Trymestralna informacja opisowa, stosowana w Programie Dobrej Edukacji, pozwala uczniowi i jego rodzicom dowiedzieć się, na ile cele, które uczeń sobie postawił, są osiągane.

Na zakończenie trymestru odbywa się spotkanie ucznia i rodziców z mentorem oraz dyrektorem szkoły. Spotkanie jest obowiązkowe. Spotkanie podsumowujące trymestr jest istotnym elementem realizacji założeń planowania, oceniania i weryfikacji Indywidualnej Drogi Edukacyjnego Rozwoju ucznia. Celem spotkania jest podsumowanie trymestralnej pracy oraz zaktualizowanie Indywidualnej Drogi Edukacyjnego Rozwoju ucznia – z uwzględnieniem propozycji ucznia i rodziców.

Podczas rozmowy podsumowującej trymestr uczeń przedstawia własną ocenę swojego zaangażowania projektowego, swoich postępów edukacyjnych i zachowania. Następnie trymestralna informacja opisowa o postępach i zachowaniu ucznia jest wręczana przez mentora uczniowi i jego rodzicom i wspólnie omawiana. Rozmowa powinna także dotyczyć planów ucznia na kolejny trymestr i rok.

Trymestralna informacja opisowa o postępach i zachowaniu ucznia składa się z opisu postępów ucznia w zakresie wiedzy z bloków przedmiotowych:
– Zdrowi (przygotowanie do dbałości o siebie i innych);
– Piękni (przygotowanie do uczestnictwa w kulturze);
– Poligloci (posługiwanie się językami obcymi);
– Bogaci (rozumienie rzeczywistości społecznej);
– Rozumni (rozumienie rzeczywistości przyrodniczej);
– Logiczni (posługiwanie się językiem matematyki i informatyki)
oraz z ogólnego podsumowania postępów i zachowania ucznia.

Każdy akapit zawiera informacje na temat:
1) zainteresowania przedmiotami i wykonywaniem powierzonych uczniowi zadań;
2) rozwoju kompetencji ucznia i osiągania celów ogólnych kształcenia.

Na podstawie otrzymanych trymestralnych informacji opisowych o tym, jak nauczyciele postrzegają wykonanie przez ucznia planu na dany trymestr, uczeń wraz ze swoim mentorem i rodzicami może zmodyfikować plan na kolejne trymestry. Sporządzona informacja opisowa jest podstawą refleksji ucznia o jego osiągnięciach w minionym trymestrze. Umożliwia mu także bardziej świadome traktowanie założeń własnej Indywidualnej Drogi Edukacyjnego Rozwoju.

Rodzicom procedura ta pozwala zweryfikować wiedzę i wyobrażenia o specyfice pracy w Akademii, współuczestniczyć w planowaniu Indywidualnej Drogi Edukacyjnego Rozwoju dziecka oraz warunków jego udziału w proponowanych przez Akademię zajęciach edukacyjnych i wspomagających.


Ocenianie roczne


Roczna ocena klasyfikacyjna z zajęć edukacyjnych i zachowania w klasach I-III szkoły podstawowej jest oceną opisową i jej propozycja jest przedstawiana rodzicom przez mentora w trakcie rozmowy podsumowującej trzeci trymestr. Począwszy od klasy IV roczne oceny klasyfikacyjne oraz roczne oceny zachowania ustalane są także w obowiązującej prawem skali. W trakcie rozmowy podsumowującej trzeci trymestr uczeń przedstawia także w tej skali samoocenę swoich postępów i zachowania, zaś mentor przedstawia propozycje ocen zebrane od nauczycieli.


Kryteria rocznych ocen klasyfikacyjnych przyznawanych w stopniach


Stopnie szkolne są przyznawane zgodnie z wymaganiami, których źródłem jest podstawa programowa, oraz kryteriami wynikającymi z realizowanego (z ewentualnym odpowiednim dla ucznia dostosowaniem) Programu Dobrej Edukacji. Zgodnie z nimi uczeń z danych zajęć obowiązkowych otrzymuje stopień:

– celujący, jeśli spełnia wymagania przewidziane w Programie Dobrej Edukacji na dany rok oraz wymagania dostosowane lub poszerzone, przygotowane specjalnie dla niego;

– bardzo dobry, jeśli spełnia wymagania ogólne i szczegółowe z podstawy programowej danego przedmiotu przewidziane Programem Dobrej Edukacji na dany rok;

– dobry, jeśli spełnia zdecydowaną większość wymagań przewidzianych dla niego w Programie Dobrej Edukacji na dany rok;

– dostateczny, jeśli spełnia przynajmniej wymagania ogólne z podstawy programowej danego przedmiotu przewidziane Programem Dobrej Edukacji na dany rok;

– dopuszczający, jeśli nie udało mu się spełnić zaplanowanych na dany rok wymagań, ale jego wiedza może być uznana za wystarczającą do kontynuowania nauki;

– niedostateczny, jeśli nie spełnia wymagań na żadną pozytywną ocenę. Jeśli uczeń z jednego lub dwóch przedmiotów zostanie oceniony na niedostateczny ma wtedy jeszcze prawo do otrzymania konkretnych zadań i wskazówek na wakacje oraz do egzaminu poprawkowego pod koniec sierpnia.

Nauczyciele i mentorzy objaśniają uczniom każdego roku do końca września, jakie wymagania dla nich na dany rok w każdym bloku są przewidziane, ewentualnie do ich predyspozycji dostosowane, oraz jakie umiejętności i działania są potrzebne, aby uzyskać poszczególne oceny.


Kryteria rocznej oceny klasyfikacyjnej zachowania


Roczna ocena klasyfikacyjna zachowania powinna brać pod uwagę następujące kryteria:
1) wywiązywanie się z obowiązków ucznia, z uwzględnieniem zaangażowania w realizację wspólnych projektów;
2) postępowanie zgodne z dobrem społeczności szkolnej;
3) dbałość o honor i tradycje szkoły;
4) dbałość o piękno mowy ojczystej i kulturę słowa;
5) dbałość o bezpieczeństwo i zdrowie własne oraz innych osób;
6) godne, kulturalne zachowanie się w szkole i poza nią;
7) okazywanie szacunku innym osobom.

Począwszy od klasy IV szkoły podstawowej powinna być przyznawana w obowiązującej prawem skali:
1) wzorowe – jeśli wzorowo spełnia wszystkie wymienione wyżej kryteria;
2) bardzo dobre – jeśli wyróżniająco spełnia wymienione wyżej kryteria;
3) dobre – jeśli zadowalająco spełnia wymienione wyżej kryteria;
4) poprawne – jeśli spełnia zdecydowaną większość wymienionych kryteriów;
5) nieodpowiednie – jeśli spełnia istotną część wymienionych kryteriów;
6) naganne – jeśli nie spełnia wymienionych kryteriów.

Spotkania Społeczności Uczniów, rozmowy ucznia z mentorem oraz trymestralne informacje opisowe powinny zwracać uwagę na przestrzeganie kryteriów oceny zachowania. Ocenę zachowania na podstawie opinii zebranych od nauczycieli i specjalistów pracujących z uczniem proponuje jego mentor.


Warunki i tryb otrzymywania wyższej niż przewidywana rocznej oceny klasyfikacyjnej z zajęć edukacyjnych i oceny zachowania


W klasach I-III szkoły podstawowej w trakcie rozmowy podsumowującej trzeci trymestr uczeń lub jego rodzice mogą zgłosić swoje zastrzeżenia do oceny rocznej sformułowanej przez mentora. Wątpliwości rozstrzyga i sformułowania oceny może zmienić, po konsultacji z nauczycielami i specjalistami pracującymi z uczniem, dyrektor szkoły.

Począwszy od klasy IV – jeśli podczas rozmowy podsumowującej trzeci trymestr wystąpi różnica zdań co do należnej uczniowi rocznej oceny klasyfikacyjnej z przedmiotu pomiędzy samooceną ucznia a oceną zaproponowaną przez nauczycieli – uczeń może wnioskować o przeprowadzenie egzaminu zorganizowanego na zasadach analogicznych, jak egzaminy klasyfikacyjne, rozstrzygającego o ocenie rocznej.

Począwszy od klasy IV – jeśli podczas rozmowy podsumowującej trzeci trymestr wystąpi różnica zdań co do należnej uczniowi rocznej oceny zachowania pomiędzy propozycją ucznia a oceną zaproponowaną przez jego mentora, wątpliwości rozstrzyga i sformułowania oceny może zmienić, po konsultacji z nauczycielami i specjalistami pracującymi z uczniem, dyrektor szkoły.


Egzaminy klasyfikacyjne


W wypadku uczniów realizujących obowiązek szkolny poza szkołą, uczniowie ci nie otrzymują oceny zachowania i zdają roczne egzaminy klasyfikacyjne z tych przedmiotów, z których występuje taki obowiązek prawny, które przeprowadzane są w sposób opisany prawem i zgodnie z wymaganiami Programu Dobrej Edukacji.

Do ustalenia oceny z konkretnych zajęć edukacyjnych na postawie egzaminu klasyfikacyjnego mają prawo również uczniowie, u których brak jest podstaw do ustalenia oceny z danych zajęć na podstawie uczestniczenia w tych zajęciach.

Egzaminy klasyfikacyjne organizowane są do 20 czerwca, zgodnie z przygotowanym przez dyrektora szczegółowym harmonogramem. Jednocześnie, na analogicznych zasadach przeprowadzane są egzaminy służące możliwości podwyższenia oceny przez ucznia, jeśli złożone są takie wnioski.


Kalendarz roku szkolnego


Dyrektor w proponowanych w kalendarzu przedziałach czasowych ustala w harmonogramie pracy szkoły konkretne dni poszczególnych działań.


Trymestr I: wrzesień-listopad


– 1-20 września – zapoznanie ze szczegółowym harmonogramem pracy na rok szkolny nauczycieli i rodziców oraz uczniów, rozpoczęcie roku szkolnego zajęciami adaptacyjnymi oraz zaplanowaniem Indywidualnej Drogi Edukacyjnego Rozwoju każdego ucznia, stopniowe uruchamianie całej oferty szkoły, zajęcia dodatkowe, projekty, wyjścia i wycieczki planowane zależnie od zapisów i potrzeb.

– Październik – zbieranie informacji o ruchu uczniów w poprzednim roku szkolnym i losach absolwentów Akademii prowadzone przez Instytut dobrej Edukacji.

– 20 listopada – 10 grudnia – rada klasyfikacyjna, potem spotkania informacyjne w składzie: rodzice, uczeń, dyrektor, mentor; poświęcone omówieniu wyników pierwszego trymestru i zaplanowaniu pracy na kolejny oraz przedstawieniu trymestralnej informacji opisowej o postępach i zachowaniu ucznia w pierwszym trymestrze.


Trymestr II: grudzień-luty


– Styczeń – badania opinii uczniów, rodziców i nauczycieli o działalności Akademii prowadzone przez Instytut dobrej Edukacji.

– 20 lutego – 10 marca – rada klasyfikacyjna, potem spotkania informacyjne w składzie: rodzice, uczeń, dyrektor, mentor; poświęcone omówieniu wyników drugiego trymestru i zaplanowaniu pracy na kolejny oraz przedstawieniu trymestralnej informacji opisowej o postępach i zachowaniu ucznia w drugim trymestrze.


Trymestr III: marzec-maj


– Kwiecień – badania efektów edukacyjnych prowadzone przez Instytut Dobrej Edukacji, w tym egzaminy sprawdzające z kluczowych dziedzin edukacyjnych, mające na celu ocenę poziomu opanowania przez uczniów gimnazjum i klas I-II liceum wybranych wymagań przewidzianych Programem Dobrej Edukacji.

– 20 maja – 10 czerwca – rada klasyfikacyjna, potem spotkania informacyjne w składzie: rodzice, uczeń, dyrektor, mentor; poświęcone omówieniu wyników trzeciego trymestru, przedstawieniu przez ucznia swoich propozycji ocen klasyfikacyjnych, zebraniu oczekiwań od uczniów i ich rodziców co do planu pracy na kolejny rok oraz przedstawieniu trymestralnej informacji opisowej o postępach i zachowaniu ucznia w trzecim trymestrze, zawierającej roczne oceny klasyfikacyjne proponowane przez nauczycieli z zajęć edukacyjnych, obowiązujących ucznia, jeśli uczeń dał nauczycielom podstawy do takich propozycji. Wnioskowanie przez uczniów, którzy nie zgadzają się z propozycjami ocen przedstawionymi przez nauczycieli, o zorganizowanie egzaminów rozstrzygających o ocenach klasyfikacyjnych.


Czas na działania podsumowujące: czerwiec i sierpień


– 10-20 czerwca – egzaminy klasyfikacyjne dla uczniów realizujących obowiązek szkolny lub nauki poza szkołą oraz egzaminy rozstrzygające o ocenach klasyfikacyjnych przeprowadzane na wniosek ucznia.

– 21-31 sierpnia – klasyfikacyjna sesja poprawkowa, podsumowanie rocznej klasyfikacji.


Działanie opieki mentorskiej


Każdy uczeń jest objęty opieką mentorską psychologa, pedagoga albo odpowiednio przeszkolonego nauczyciela, który pomaga mu planować swoją pracę, komunikować swoje potrzeby rodzicom i nauczycielom.

Mentor danego ucznia współpracuje z nauczycielami danego ucznia. Rodzice otrzymują od mentora – do 15 grudnia, 15 marca i 15 czerwca – opisową informację trymestralną dotyczącą postępów, zachowania i poziomu opanowania przez ich dziecko wymagań programowych. Mentor, informując o wynikach trymestralnych, wspólnie z uczniem i jego rodzicami planuje pracę na kolejny trymestr.

Mentorzy obserwują swoich podopiecznych i starają się zauważyć, jakich rodzajów aktywności podejmują się oni z przyjemnością, a na jakich polach napotykają trudności. Co trymestr biorą udział w opisywaniu postępów każdego ucznia oraz planowaniu zmian na jego drodze edukacyjnej.

Mentorzy starają się zadbać o to, aby uczniowie znaleźli dziedzinę aktywności, która stanie się ich pasją, da im dobrą podbudowę pod przyszły zawód, diagnozują i starają się zrozumieć potrzeby ucznia oraz odpowiednio wspomagać podopiecznego w rozwoju.

Mentor opiekujący się danym uczniem:
– udziela bieżącej pomocy swojemu podopiecznemu, jeśli jest taka potrzeba;
– pozostaje w kontakcie ze wszystkimi nauczycielami danego ucznia;
– udziela pomocy i wskazówek nauczycielom i rodzicom w planowaniu oddziaływań wobec podopiecznego, jeśli zaistnieje taka potrzeba;
– we współpracy z nauczycielami przygotowuje dla rodziców informacje o postępach ucznia;
– uczestniczy w trymestralnym planowaniu pracy przez swojego podopiecznego.

Zadania mentora:
– regularne, na przykład raz na tydzień, spotkania z podopiecznym, poświęcone planowaniu jego pracy;
– przynajmniej raz na trymestr spotkania z uczniem i z jego rodzicami;
– zbieranie informacji u wszystkich nauczycieli o postępach ucznia;
– organizowanie uczniowi pomocy psychologiczno-pedagogicznej, zależnie od potrzeb;
– sporządzanie – w wyniku współpracy wszystkich nauczycieli i specjalistów pracujących z uczniem – trymestralnych informacji opisowych o postępach i zachowaniu podopiecznego;
– proponowanie końcowej oceny zachowania swojego podopiecznego.

Mentorzy odpowiadają też za kompletność i uporządkowanie dokumentacji pracy swoich podopiecznych.

Akademie prowadzą elektroniczną dokumentację pracy z każdym uczniem zawierającą:
– opis jego Indywidualnej Drogi Edukacyjnego Rozwoju lub Indywidualny Program Edukacyjno-Terapeutyczny (w wypadku uczniów z orzeczeniem o potrzebie kształcenia specjalnego), zawierające informację o rocznych wymaganiach edukacyjnych;
– trymestralne informacje opisowe o postępach i zachowaniu ucznia;
– elektroniczny dziennik zajęć edukacyjnych, zawierający wszelkie wymagane prawem dane.

Akademia Dobrej Edukacji, zgodnie z przepisami obowiązującymi w szkołach publicznych, dokumentuje także roczne egzaminy klasyfikacyjne, a w ostatnim roku edukacji w poszczególnych typach szkół organizuje przewidziane prawem zewnętrzne egzaminy.


Indywidualna Droga Edukacyjnego Rozwoju


Wymagania Programu Dobrej Edukacji wyczerpują zawartość podstawy programowej. Dzielą ją na pigułki wymagań, których opanowanie uczeń, pod opieką swojego mentora i nauczycieli, planuje na kolejne trymestry nauki. Pigułki te przy pomocy odpowiednich specjalistów są dostosowywane dla każdego ucznia z niepełnosprawnością zgodnie z jego szczególnymi potrzebami. Specjaliści pomagają też rodzicom oraz nauczycielom w pracy z tymi uczniami.

Każdy uczeń ma swoją Indywidualną Drogę Edukacyjnego Rozwoju, będącą odpowiednim dostosowaniem lub poszerzeniem Programu Dobrej Edukacji. Uczeń bierze udział w jej przygotowywaniu, może ją również w trakcie nauki modyfikować. Dla wszystkich uczniów przygotowywane są – w porozumieniu z nimi – określone plany rozwoju, zgodne z ich planami na przyszłość i predyspozycjami.

Posiadane przez danego ucznia z niepełnosprawnością orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego, przesądza o kierunku dostosowania wymagań programowych – ich istotnym ograniczeniu lub modyfikacji. W tym przypadku dla ucznia przygotowywany jest Indywidualny Program Edukacyjno-Terapeutyczny, którego częścią może być również opis Indywidualnej Drogi Edukacyjnego Rozwoju, jeśli dla danego ucznia jest tylko możliwe jego przygotowanie. Oczywiście też brane są pod uwagę opinie, zamiłowania i predyspozycje ucznia.

Indywidualna Droga Edukacyjnego Rozwoju zawiera:
1) informację o uzdolnieniach, zainteresowaniach i planach ucznia;
2) informację o wymaganiach i zajęciach edukacyjnych obowiązujących ucznia.

Zakres poszerzenia programowego dla konkretnego ucznia określa on sam we współpracy ze swoimi nauczycielami i przy wsparciu rodziców oraz odpowiednich do jego potrzeb specjalistów. Co trymestr – z pomocą nauczycieli i specjalistów – może swój plan w sposób racjonalny i uzasadniony modyfikować.

Program Dobrej Edukacji zakłada różne wymagania końcowe dla różnych uczniów. Po każdej trymestralnej informacji opisowej dotyczącej własnych postępów uczeń ma prawo zmodyfikować swój plan.


Pomoc Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej Instytut Dobrej Edukacji


Stowarzyszenie Dobra Edukacja prowadzi Poradnię Psychologiczno-Pedagogiczną Instytut Dobrej Edukacji, do zadań której należy w szczególności:
1) wspomaganie wszechstronnego rozwoju uczniów szkół prowadzonych przez Stowarzyszenie;
2) pomoc uczniom, rodzicom i nauczycielom w diagnozowaniu oraz rozwijaniu możliwości ucznia oraz jego mocnych stron;
3) wspomaganie wychowawczej i edukacyjnej funkcji rodziny oraz szkoły;
4) udzielanie uczniom, rodzicom i nauczycielom pomocy psychologiczno-pedagogicznej;
5) pomoc uczniom w dokonywaniu wyboru kierunku dalszego kształcenia, zawodu i planowania kariery zawodowej.

Duże znaczenie dla motywacji uczniów, ich poczucia własnej wartości oraz efektów kształcenia, ma pozytywne podejście diagnostyczne i, bazujący na samoocenie postępów, proponowany sposób oceniania. Poradnia specjalizuje się w diagnozie mocnych stron każdego ucznia. Na tej podstawie planowana jest praca z uczniem, ustalane są obowiązujące go wymagania programowe, dobierana odpowiednia do jego predyspozycji opieka mentorska. W wypadku ucznia z niepełnosprawnościami pomocy w pracy z nim udzielają rodzicom oraz nauczycielom odpowiedni specjaliści.

Specjaliści z Poradni pomagają każdemu uczniowi odnaleźć i wzmacniać wewnętrzną motywację do rozwoju, odczuwać radość z postępów i osiągnięć swoich oraz koleżanek i kolegów. Każdy uczeń dokonuje postępów na swoją miarę, zgodnie ze swoimi osobistymi celami i dążeniami. Osiągnięcie w jakieś dziedzinie lepszych rezultatów niż inni świadczy o wyjątkowych możliwościach i zainteresowaniach, zobowiązuje do udzielania innym pomocy i wsparcia, dzielenia się tym, co się potrafi.

W Akademiach Dobrej Edukacji obowiązuje:
1) dobre wychowanie – przez współpracę i wzajemny szacunek; osoba patrona Akademii uosabia jej główne ideały i cele wychowania;
2) dobra opieka – zapewnienie pełnego bezpieczeństwa podczas zajęć szkolnych oraz umożliwianie łączenia nauki treści obowiązkowych z rozwojem pasji i zainteresowań oraz z leczeniem, rehabilitacją, usprawnianiem, wykonywaniem zabiegów medycznych odpowiednio do zaleceń lekarskich;
3) współpraca – atmosfera zespołowa, grupy zróżnicowane pod względem wieku, wzajemna pomoc, rozwój zdolności, różne rodzaje zajęć w różnych grupach i różnych miejscach, zależnie od predyspozycji, możliwości, zainteresowań, uzdolnień;
4) indywidualne podejście – organizacja i tempo nauki dostosowane do indywidualnych potrzeb, indywidualne programy, indywidualnie planowane postępy i efekty, cenienie indywidualności;
5) odejście od systemu klasowo-lekcyjnego – uczniowie zapisywani do grup rocznikowych, co roku klasyfikowani i promowani, ale pracujący indywidualnie i w wielu różnych grupach tematycznych, w różnym tempie;
6) równy dla wszystkich uczniów dostęp do materiałów edukacyjnych i zajęć szkolnych;
7) pedagogiczny optymizm – założenie, że uczniowie chcą i mogą się wiele nauczyć;
8) realizacja idei edukacji włączającej, czyli wspólnej edukacji dzieci o zróżnicowanych potrzebach rozwojowych.

Specjaliści z Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej Instytut Dobrej Edukacji wspierają uczniów, rodziców i nauczycieli, aby te założenia były w pełni przestrzegane.